Aşk değil ki bu !!!!!

     Tarif edemiyorum ama aşk degildi bu. Tutku derim, hırs derim, saplantı derim fakat aşk diyemem çünkü nasıl aşık olunur bilmiyorum. Tek bildiğim şey içim acıyor.
   Şurda tam boğazım da birsey var yutkunamiyorum. konuşanları dinleyemiyorum. Saten ben hiç konuşamıyorum. Hemen istem dışı gözlerim doluyo,insanlar anlamasın diye cümlemi tamamlayamiyorum çünkü konuşmaya devam etsem ağlarım. Hiç sevmiyorum insanların icinde ağlamayı , bu zamana kadar neyi sevmiyorsam hepsini yapıyorum bugün gulemiyorum,yemek yiyemiyorum,konusamiyorum,konusanilani anlamıyorum aynı mal gibiyim.
   Kimseyede anlatamıyorum nasıl anlatılır ki ,bir insana gidip şu insan beni mal yerine koydu. Nasıl derim? Onu da gectim verecekleri cevabı bende adım gibi biliyorum" ya bosver,birak gitsin,bunun için kendini üzdüğüne degmez" bunlar. Ya bende söylüyorum bunları kendime ama olmuyo bırak gitsin demekle gitmiyo hala içimde,hala kursağımda o yutkunamadığım şey!
   Ben onu artk istemiyorum hayatımda,hayallerimde, içimde,en derinimde istemiyorum! Ama olmuyo,yine şuan çıkıp gelse bana gülse herşey yerle yeksan olur. Yine inanırım. İstemiyorum görmek istemiyorum,inanmak istemiyorum ben onu artık istemiyorum!!!!!
    Ben böyle degildim hep güçlüydüm hic değilse güçlü görünürdüm her zaman. Simdi mi? Şimdi her yüzüme bakan anlıyo ama mal olduğumu değil acı cektigimi.
     ne yapcam bu sefer ne yapcam en ufak bi fikrim bile yok. En iyisi bir sigara daha yakım sövim gelmişini, gecmisine, bana gecirmisliklerine!!!!!
   
   

                                            Kalistaaa......