Kayıtlar

KENDİNE GEL SENİ ORDA BEKLİYORUM.

Resim
Ben hep kaçmak istedim kendimden. Bulunduğum yerden. Olduğum kişiden. Belki korktum. Belki çekindim. Ama hep kaçmak istedim. Bir yere bağlı kalamadım hiçbir zaman. Bir noktada sabit kalmak, orada nefes alıp vermek bana göre değildi. Garip bir şey bu; yani içinde bulunduğum durum. Kötüyüm. İyi değilim. Uzun zamandır iyi hissetmiyorum. Hissetmekten uzağım, bir eylemi hissetmek adı altında yaşıyorum. Hissetmek nedir unuttum. Paramparça bir haldeyim. Darmadağın olmuş duygularım var. Elimde tutamadığım zamanlarım ve yarım kalmış birkaç hayalim var, ceplerimde. Ben iyi değilim. İyi olmaktan kilometrelerce uzakta bir yerlerdeyim. Yolların getirdiği hüzünle savruluyorum. Kendimi toplamaktan bıktım. Koleksiyon olarak kendimi topluyorum. Hiç beklenmedik yerlerde bir parçamı buluyorum. Nasıl kaybettiğimi hatırlamaya çalışıyorum. Olmuyor; hatırlayamıyorum, yapamıyorum. Kaybetmekten usandım. Hem de fazlasıyla. Defalarca yenilmekten; yara almaktan bıktım. Bu yaralar çok ağır taşıyamıyorum. Bazılar...

Aşk değil ki bu !!!!!

Resim
     Tarif edemiyorum ama aşk degildi bu. Tutku derim, hırs derim, saplantı derim fakat aşk diyemem çünkü nasıl aşık olunur bilmiyorum. Tek bildiğim şey içim acıyor.    Şurda tam boğazım da birsey var yutkunamiyorum. konuşanları dinleyemiyorum. Saten ben hiç konuşamıyorum. Hemen istem dışı gözlerim doluyo,insanlar anlamasın diye cümlemi tamamlayamiyorum çünkü konuşmaya devam etsem ağlarım. Hiç sevmiyorum insanların icinde ağlamayı , bu zamana kadar neyi sevmiyorsam hepsini yapıyorum bugün gulemiyorum,yemek yiyemiyorum,konusamiyorum,konusanilani anlamıyorum aynı mal gibiyim.    Kimseyede anlatamıyorum nasıl anlatılır ki ,bir insana gidip şu insan beni mal yerine koydu. Nasıl derim? Onu da gectim verecekleri cevabı bende adım gibi biliyorum" ya bosver,birak gitsin,bunun için kendini üzdüğüne degmez" bunlar. Ya bende söylüyorum bunları kendime ama olmuyo bırak gitsin demekle gitmiyo hala içimde,hala kursağımda o yutkunamadığım şey!    Ben...

Hislerim mi,mantığım mı?

Resim
  Her zaman bu iki şeyin arasında kalıyoruz. Hislerimiz ve mantığımız ama ne hikmettir ki ikiside zıt kutuplar oluyor.     Şuan bende araftayım birine karşı acayip bi ilgim var. Onun bana var mı? Bilmiyorum ama birşeyler yaşıyoruz. Konusuyoruz,bulusuyoruz, kıskanıyorum o da beni kıskanıyor eğer numara degilse tabiki, çünkü bir kere bana yansıttı bunu bana arkadaşımla foto cekinmistik ve bunu görmüştü ilk kez bana hesap sordu, bir daha istemediğini söyledi ve ilk defa gözün de değerli olduğumu hissettim.   Ama birsey varki ben ona bir türlü güvenemiyorum çünkü biraz kız düşkünü güvenmemek de haklıyım. Saten ona aşık degilim, ciddi birseyde düşünmüyoruz. Ama birsey var ki sürekli istiyorum onu görmek konuşmak, sarılmak vb. Şeyler. Olmuyo tabiki onunla olmamamiz için çok sebeb var.    Ve bu yetmiyormuş gibi biride benden etkilendiğini soyledi. Mantıken düşündüğün zaman o cok iyi gelecek olarak insan olarak bana karşı düşünce olarak bir aklım tamm onunla ...

Hayal Kurma Yıkılacak Zaten

Resim
Hep böyledir demi örnegin sabah cok itediginiz bisi almak için yola cıkarsiniz sonra giderken bi anda o istediginiz seyin kalmadigini ögrenırsınız halbuku siz oraya gidene kadar zaman sankı 1 yıl yada bin yıl gibi gecmıstır. O zaman dılımınde aklınızdan binlerce sey gecer elbise ise onunla suraya gidecem en özel günümde onu giycem takım elbise ise onuda aynı tabi biz kızlar gibi bi giydimizi bir daha giyerız kayınconun dugununde asker gecesinde vs.vs ama hayalını kurar aklımıza getirirz yada baska bisi olabilir mesela araba olabilir. hız yapmam hergün yıkarım ona bebegim gibi bakarım bisi olsun hemn tamır ettiririm fln gibisinden veyahutta bir iş olabilir. Ve tamda bu benim bu aralar hayalını kurup da yıkılan duygularım. Abi konusuyoruz anlasıyoruz herseyi konusuyorz maasini saatini nerde nasıl ne zamn ise girerken kı sorulan sorular iste neyse .Tama diyoruz pazartesi baslıyacaksınız diyorlar ulan amına kodumun bebesi cv de ben yazmıssım demı ehlıyetım yok diye senin okuma özürlu o...

insan mısınız lan siz!!!!!

Resim
    Ben her sabah kalktığımda muhakkak telefonuma ve sosyal medyaya bir bakarım,bu sabah aynen böyle oldu yine Instagrama bakiyordum ve bir video gözüme çarptı. İzledim,kan donrucu!!!!!    Canlı canlı bir kediyi yakıyordu (utanarak söylüyorum bunu) bir insan,sebeb ne biliyormusunuz? O kedi kuşunu yemiş ve ceza olsun diye boğazın iple bağlıyo ve ateşe tutuyo, zavallı kedi o an hem boguluyo hemde yanıyor. Tek suçu doğanın kanuna uymak!!!    Tamam kuşunu seviyo olabilirsin ama hiç bir sevgi bir canlının,hayvan olsun insan olsun canından önemli değildir. Hele de boyle bir ölüm senin hakkın yok buna biz göz yumsak bile buna Allah göz yummaz,o ki hayvanlar benim sessiz kullarımdır!!! Diyendir. Daha dün de haberler de bir beyinsiz, kaldırım da uyuyan köpeğe hic bir sebeb yokken tekme vuruyo. Ben sizi anlamiyorum hayvanlara karşı olan bu kininiz neden,ne istiyorsunuz onlardan size ne yaptılar. Canınızı mı yaktılar,tamam kuşun gitti. Ama doğanın kanunu bu degil...

MASUM ASKERLER!!!!

Resim
   17 Aralık 2016 pazar günü....    Kayseri zincidere de askerlerimizin çarşı izini,herkes hazır otobüs de yerlerini aldılar. Otobüs hareket etti askerlerimiz kim bilir ne hayallerle çarşıya gidecekler. Yer fakülte araştırma hastenesi önü kırmızı ışık,ve bir anda yeşil yandı, otobüs hareket etti ve 10 saniye gecmeden büyük bir gürültü ve bir anda heryer sim siyah, gözler açılıyo her yer kan revan, çığlıklar,feryatlar, göz yaşları.....     O an ne oldu biliyor musunuz? Serefsizler bizim askerimize pusu kurmuslar,bizim savunmasız, silahsız,masum ogullarimiza. Ve ne oldu 15 tane şehidimiz oldu kayserimizin ve tüm turkiyenin 15 tane genç oğlunu elinden aldı o serefsizler,adiler, kanı bozuklar.   Aileleri vardı onların," sıkı giyin sogukdur simdi orlar üşütme " diyen anneleri,bagkurdan aldığı 600 tl ile "harçlığın varmı oğlum" diyen babaları,okulda "ders bitsede abimi arasam" diyen kardeşleri vardi." Sizinle gurur duyuyoruz" diyen biz vardık. Ne...

Gün Yüzü Göremedik

Resim
Aşk, kış kıyamette bile kelebek olmaya heveslenecek kadar çocuk tutabilmektir kalbi… yirmibir yaşında bir şizofrenim; benim de aşk tarifim böyle. İnsanların arasında yalnız hissediyorum kendimi; kimse sincaplardan, sardunyalardan ve kelebeklerden konuşmak istemiyor. “Ben kelebek olacağım” dedim anneme; “kelebeğin ömrü üç gündür” dedi. “Zaten üç günlük dünyada yaşıyoruz” dedim. Evet, ben hastayım; siz çok sağlıklısınız! “Balık olmaya gidiyorum” dedim babama; “insan olarak yaratıldığına şükret” dedi. “Birazcık yosun kokmak ve kayalıklara pullarımı bırakıp, ışığa baygın baygın bakmak kimbilir ne güzeldir” dedim. Anormallik iyi geliyor bana; sizin normalliğiniz beni çok incitiyor… “Bir gün ırmağa dönüşeceğim” dedim öğretmenime; “iyileşeceğine inanıyorum senin” dedi. “Hayal bilgisi dersleri olsa keşke; birimiz sazlık olsa, diğerimiz kırlangıç” dedim. Biliyorum ki beni anlamadı ve sesimi unutuncaya kadar susmak istiyorum oysa… “Denizyıldızlarına çok özeniyorum” dedim arkadaşıma; “her zam...